08.07 - 02. Szob - Komárom

Esperanta versio (version française ci-dessous, après les photos).

La pramo en Szob, kiu aperas sur ĉiuj priskriboj de la Eŭropa cyclovojo 6, ne plu funkcias kaj ĝia fermo estas, ŝajnas, definitiva. Ĉi tio devigas nin devojiĝi pli ol dek kilometrojn laŭ la slovaka riverbordo, kiun ni sekvas ĝis Sturovo, kie ni prenas la ponton, kiu rekondukas nin al Hungario ĉe Esztergom.

La itinero alternas inter la plej malbona kaj la plej bona, tamen kun klare preferas la plej malbona. Post Esztergom, dum longaj momentoj, ni veturas sur tre trafikata kaj brua vojo esperante ke la hungaraj ŝoforoj, kiuj ŝajnas ignori ajnan rapidlimon – la polica veturilo preterpasanta nin inkluzive – ekvidis nin. Okazas ankaŭ, ke ni veturas sur bicikla vojo, kiu laŭiras la vojon. Ĝi estas pli bona por sekureco sed ne ŝanĝas ion ajn nek pri la bruo nek pri la poluo - la teknika inspektado ŝajnas pli maldiligenta ĉi tie.

Ni faras kelkajn strangajn spertojn: la bicikla vojo abrupte interrompita sen indiki kion fari – tio aldonis kelkajn kilometrojn al la taga itinero ĉar ni eraris aŭ la fervoja bariero speciale metita tra la bicikla vojo.

Ni salutas grupon da filipinaj biciklantoj kun kiuj ni interŝanĝas kelkajn vortojn; hungara biciklanto rekondukas nin sur la ĝustan vojon post eraro. La homoj, kiujn ni renkontas, respondas afable al nia saluto, escepte franca ciklovojaĝanto, kiu ne respondas al ni pli ol la antaŭan tagon.

La varmo estas... varma! Nia aŭto trinkas 5,2 litrojn por 100 kilometroj, ni trinkas pli mi pensas. Feliĉe estas publikaj kranoj jen kaj jen, kiuj ebligas al ni plenigi la akvobotelojn.

La hieraŭa kampadejo estis granda surprizo, la hodiaŭa estas vera seniluziiĝo. Multekosta, brua. En la malpurigitaj duŝoj kaj la akvo estas tiel varma ke Vero estas bruligita. Krome, neniu wifi-aliro disponeblas en la kampejo, ĉu senpaga aŭ pagita.

Version française.

Le bac de Szob qui figure sur tous les descriptifs de l'Eurovélo 6 ne fonctionne plus et sa fermeture est, semble-t-il, définitive. C'est ce qui nous oblige à un détour d'une bonne dizaine de kilomètres par la rive solvaque que nous suivons jusqu'à Sturovo où nous prenons le pont qui nous ramène en Hongrie à Esztergom.

L'itinéraire alterne le pire et le meilleur, avec une préférence cependant marquée pour le pire. Après Esztergom, pendant de longs moments, on circule sur une route très fréquentée et bruyante en espérant que les conducteurs hongrois qui semblent ignorer toute limitation de vitesse – le véhicule de police qui nous dépasse n'est pas en reste - nous aient bien repérés. Il arrive aussi qu'on circule sur une voie cyclable qui double la route. C'est mieux pour la sécurité mais ça ne rien ni au bruit ni à la pollution - le contrôle technique doit être ici plus « compréhensif ».

Nous faisons quelques expériences originales : la piste cyclable brutalement interrompue sans aucune indication sur ce qu'il convient de faire – ce qui a ajoute quelques kilomètres à l'itinéraire du jour puisque nous nous trompons ou la barrière ferroviaire spécialement placée sur la piste.

Nous saluons un groupe de cyclistes philippins avec lesquels nous échangeons quelques mots et un cycliste hongrois se déroute pour nous remettre sur le bon chemin. Dans l'ensemble les gens que nous croisons répondent aimablement à notre bonjour, à l’exception d'un cyclovoyageur français qui ne nous répond pas davantage qu'il ne l'avait fait la veille.

La chaleur est forte. Notre Lodgy consomme 5,2 litres au 100 kilomètres, nous faisons mieux je pense. Heureusement, on trouve ici et là des robinets publics qui nous permettent de remplir les gourdes.

Si le camping d'hier était une superbe surprise, celui d'aujourd'hui est en revanche une vraie déception. Cher, bruyant, avec des sanitaires dont l'état est peu ragoûtant et où l'eau est si chaude que Véro se brûle. En outre, aucun accès wifi n'est disponible sur le site, que ce soit à titre gratuit ou payant.