Nous avons franchi aujourd'hui le cap des 10.000 connexions sur notre blog ! Meci à tous nos lecteurs.
Ni konstatis hodiaŭ pli ol 10.000 konektonj en nia bogo ! Dankon al ĉiuj niaj legantoj.
Journée de repos hier à Odense. Balade en ville, réajustement des itinéraires, réservation des hébergements, téléchargement des traces GPS, et, le soir, vespermanĝo (repas du soir en Espéranto) avec Sine et René, deux jeunes espérantistes de la ville que Liss-Lotte a invités.
Il y a donc là la totalité (ou la quasi-totalité) des espérantistes présents sur l'île à table ce soir là. Pour nous rendre à Korsør, nous aurons roulé aujourd'hui... 4 kilomètres.Pour passer de l'île de Fyn (Fionie) à l'île de Seeland que nous rejoignons au jourd'hui (celle où se trouve Copenhague), il faut traverser le Grand Belt (en danois Storebæltsforbindelsen, une Carlsberg à qui parvient à prononcer correctement le mot !).Nous laissons aux cyclistes du Tour de France le privilège de la traversée du pont. Pour notre part, nous prendrons le train.Nous sommes allés acheter le billet et repérer les lieux hier. A l'heure dite, il faut franchir avec tout notre attirail les trois marches qui séparent le quai de l'emplacement affecté au transport des vélos. Il n'y a pas que la SNCF qui se soucie peu ou insuffisamment de faciliter l'intermodalité. Mais nous avons de la chance, la préposée nous a trouvé un train dont les wagons, en attente à la gare d'Odense, sont ensuite raccrochés à la motrice, nous avons donc tout le temps d'embarquer.En revanche, à l'arrivée, il faudra faire vite car le train repart très rapidement et, nous a-t-elle expliqué et il est déjà arrivé qu'il reparte avec à bord les vélos des cyclotouristes occupés à débarquer leurs sacoches.Elle nous a recommandé de prévenir le contrôleur. Nous le faisons à notre montée dans le train. La dame, revêche, marmonne en réponse quelque chose que je n'ai pas bien compris mais qui doit visiblement se traduire par, au mieux, « ce n'est pas mon problème, débrouillez-vous ».Heureusement, quelques passagers nous viennent en aide à l'arrivée à Korsør et nous débarquons dans les délais prescrits vélos et sacoches.Dans deux jours, nous arriverons à Albertslund, dans la banlieue de Copenhague où nous séjournerons plusieurs jours chez Pia qui nous accueille. Nous prendrons ensuite la route du retour...
Paŭzotago hieraŭ en Odense. Promenado en la urbo, alĝustigo de la itinero, rezervado de loĝejoj, elŝuto de GPS-spuroj, kaj, vespere, vespermanĝo kun Sine kaj René, du junaj esperantistoj el la urbo, kiujn Liss-Lotte invitis.
Do, tiun vesperon, kune manĝis la - kvazaŭ - tutan esperantistaro de la insulo .
Por atingi Korsør, ni biciklis hodiaŭ... 4 kilometrojn.
Por iri de la insulo Fyn (Fionia) al la insulo Seeland, kiun ni hodiaŭ atingas (tiu kie estas Kopenhago), oni devas transiri la Granda Belto (dane Storebæltsforbindelsen. Mi donos Carlsberg-on, al kiu sukcesos ĝuste prononci la vorton!).
Ni lasas al la biciklistoj de la Tour de France la privilegion transiri la ponton. Niaflanke, ni prenos la trajnon.
Ni iris aĉeti la bileton kaj esplori la staciodomon hieraŭ.
Dum la difinita tempo, ni devos grimpi kun ĉiuj niaj pakoj kaj bicikloj la tri ŝtupojn, kiuj apartigas la kajon de la spaco asignita al la transporto de bicikloj. Ne nur SNCF malmulte aŭ nesufiĉe atentas faciligi intermodalecon. Sed ni estas bonŝancaj, la dunginto trovis por ni trajnon, kies vagonoj, atendantaj ĉe la stacidomo Odense, estas poste alkroĉitaj al la lokomotivo. Ni do havas sufiĉe da tempo por entrajni.
Aliflanke, ĉe la alveno, ni devos rapidi ĉar la trajno foriros tre rapide kaj, ŝi klarigis al ni, jam okazis, ke ĝi foriras kun ene de ĝi la bicikloj de biciklantoj okupataj por eltrajni siajn sakojn.
Ŝi rekomendis, ke ni sciigu nian ĉeeston al la kontrolisto. Ni faras tion kiam ni eniras la trajnon. La malafabla sinjorino ne klare respondas ion, kion mi ne tute komprenis sed kiu evidente vi povas traduki, almenaŭ el, “ne estas mia problemo, zorgu pri tio mem”.
Feliĉe, kelkaj pasaĝeroj afable helpas kiam ni alvenas en Korsør kaj ni eltrajnas en la preskribita tempo, biciklojn kaj sakojn.
Post du tagoj, ni alvenos en Albertslund, en la antaŭurbon de Kopenhago, kie ni restos plurajn tagojn ĉe Pia kiu bonvenigas nin. Poste, ni reeniros en Normandio...
